در گاه شمار زرتشتی نام دوازده ماه نام های امشاسپندان و دیگر الهه های دیانت زردشتی است و همچنین هر روز ماه را با نام یکی از امشاسپندان و ایزدان می خوانند. در هر ماه، در روزی که با نام آن ماه همنام می شد، جشنی برگزار می کردند مانند جشن سروشگان (۱۷ فروردین)، جشن فروردینگان (19 فروردین)، جشن تیرگان (13 تیر)، جشن مهرگان (16 مهر) و جشن اسفندگان (اسفند 5).

 روز نوزدهم فروردين ماه که فروردين روز نام دارد از جمله آن است و آن را جشن فروردينگان يا فروردگان می‌گويند.‌ اين جشن نيز همان طور که از اسمش پيداست به فره وهر درگذشتگان پاک تعلق دارد و به ياد روان آنان می‌باشد.

جشن فروردینگان یا جشن فرودگ یا جشن فروردگان، روز ستایش فروهر است. فروهر نوری‌ست که در تمامی انسان‌ها وجود دارد. این نور از زمان تولد تا بعد مرگ وجود دارد و سرچشمه آن از خداست. در واقع فروهر به معنی نیروی پیشرفت و سربلندی انسان است.

در دین زردشت آیین های سوگواری وجود ندارد بنابراین برای یادبود درگذشتگان مراسم به صورت جشن برگزار می شود و مردم روان درگذشتگان را در شادی خود شرکت می دهند. در ادیان دیگر نیز نظیر این جشن وجود دارد و آنرا جشن اموات می نامند.

ستایش نیاکان (pitara) در هند ، شبیه فروردگان ایرانی است . رمی ها نیز عیدی برای مردگان در ماه فوریه در قبرستان ها می گرفتند. اول ماه نوامبرنیز در نزد عیسویان کاتولیک، عید اموات شمرده می شود و از درگذشتگان در آن روز یاد می کنند و با گل مزار آنان را می آرایند.

جشن و آیین فروردینگان

در جشن فروردینگان که امروزه بیشتر به جشن فرودگ معروف است، زرتشتیان سر مزار درگذشتگان خود (در تهران به قصر فیروزه، گورستان زرتشتیان) می‌روند؛ برای خشنودی روان‌ها عود و کندر آتش می‌زنند و گل و گیاه و میوه و شمع و لرک بر سر مزار می‌گذارند. لرک مخلوطی از هفت میوه خشک خام از قبیل پسته، بادام، فندق، برگه، انجیر خشک، خرما و توت است. ترکیب مواد لرک به مناسبت‌های مختلف تغییر می‌کند. لرک در مراسم درگذشتگان با لرک مراسم عروسی و سدره‌پوشی متفاوت است. در لرک شادی، پسته و بادام و فندق بو داده‌ است، انجیر و خرما و توت ندارد و نقل نیز حتما به آن اضافه می‌شود. معمولا برای مراسم عقد (گواگ‌گیران)، لرک را داخل تور بسته‌بندی و بعد از مراسم بین نزدیکان توزیع می‌کنند.

فروهر چیست؟

فروهر نوری ست سرچشمه گرفته از خداوند که در بدن هر یک از ادمها وجود دارد و روح محافظ اوست و از آن جز روشنایی و راهنمایی چیزی دیگری تراوش نمی کند. فروهر روح محافظ انسان است که پیش از تولد وجود دارد و پس از مرگ نیز باقی می ماند یعنی فروهر هر انسان پس از مرگ به سرچمشه خود می پیوندد.

بدی های انسان بر روح پاک و آسمانی او تاثیر نمی گذارد و تنها وجود زمینی انسان به سبب گناهانش در دوزخ رنج می برد. به این دلیل که فروهرها پاکند ، از یاوران نیروهای اهورایی هستند و به اهورامزدا در نبرد با اهریمن کمک می کنند و مانع فرار اهریمن از جهان روشنی می شوند که با زور در آن وارد شده بود.

برخی ایران شناسان برای فروهر معنای «گزینش» را در نظر گرفته اند زیرا بخشی از انسان است که توانایی گزینش میان خوب و بد را دارد.

برخی دیگر معنی «فروهر» را «نگاهبان، پشتیبان» می دانند و «ور» را «پوشاننده، در برگیرنده» معنا می کنند.

در فرهنگ ایران باستان جشن فروردینگان فرصتی بود تا مردم روان درگذشتگان را نیز در شادی خود شریک کنند. این جشن باستانی امروزه در کشورمان توسط پیروان زرتشت برگزار می‌شود.